De dag begon met een verrassing waar we heel blij van werden: een sms-je van de man waar Theo een oriënterend gesprek zou hebben vanmorgen. Hij had het vrijblijvende gesprek weten om te zetten in een officieel sollicitatiegesprek! YES!!!!
Dus wij op weg. Dag luxe hotel, dag sneeuw, op naar het zuiden.

Het was een flink eind, bijna drie uur rijden, maar we hadden ruim de tijd. We arriveerden dan ook anderhalf uur van tevoren in Roslyn, waar Theo het gesprek zou hebben. Om de tijd te doden zijn we wat rond gaan rijden om te kijken wat dat voor stadje was dan en of we er zo op het eerste gezicht zouden willen wonen. En ja, het zag er leuk uit.
Een half uurtje voor Theo er moest zijn, zijn we een Wendy's binnengestapt zodat Theo zich in z'n nette pak kon hijsen en toen zijn we maar naar het sollicitatiegesprek gegaan. Het gaat om een baan als data-analist bij een ziekenhuis, dus daar had het gesprek ook plaats.
Merel en ik konden wachten in het personeelsrestaurant terwijl Theo in gesprek was. Dat duurde bijna anderhalf uur en toen kwam hij blij kijkend weer naar buiten. Het was hartstikke goed gegaan en hij heeft goede hoop dat het wat zou kunnen worden. We gaan heel hard duimen. Helpen jullie mee?

In een uitstekend humeur reden we hierna weer een uur naar het noorden naar onze volgende hut. De Adagio Boutique heet het. We hadden geen idee wat we ons daarbij voor moesten stellen. Het blijkt een gewoon huis voorzien van alle gemakken: wasmachine, afwasmachine, volledig ingericht, drie slaapkamers, fijne badkamer. Heerlijk! Meteen een wasje gedraaid (hopelijk morgen droog), zelf gekookt en vanavond een lekker hangavondje. Merel zit een film te kijken. En we hebben eindelijk weer eens goed internet.

Morgen weer een lange rit, naar Wellington. Waar we twee nachten mogen logeren bij Angelique (een ex-CBS'er) en haar man Roy.